گۆڕان نیوز- جوانان از ظرفیت‌های جدی بالقوه و بالفعل فراوانی همانند تربیت‌پذیری، مسئولیت‌پذیری، ایثارگری، وجدان کاری، انضباط، سازگاری اجتماعی، مشارکت‌پذیری فعال، مولد علم و دانش و فناوری و… برخوردارند لذا سهم بالایی در شکل‌دهی پیشرفت علمی دارند.
به گزارش گۆڕان نیوز، جوانان از ظرفیت‌های جدی بالقوه و بالفعل فراوانی همانند تربیت‌پذیری، مسؤولیت‌پذیری، ایثارگری، وجدان کاری، انضباط، سازگاری اجتماعی، مشارکت‌پذیری فعال، مولد علم و دانش و فناوری و… برخوردارند لذا سهم بالایی در شکل‌دهی پیشرفت علمی دارند.
جوانان یکی از چند زیرگروه و زیرجمعیت مهم جامعه هستند که به واسطه سهم مهمی که در تغییرات اجتماعی دارند و نیز نسبت به این تغییرات، از حساسیت بیشتری برخوردار می‌باشند، همواره توجه بالنسبه بیشتری را به خود جلب کرده‌اند. اهمیت این گروه اجتماعی صرفاً به سهم جمعیتی آنان از جمعیت کل کشور محدود نمی‌شود، اگرچه در شرایط کنونی از این نقطه نظر نیز توجه بیشتری را طلب می‌کند.جوانان (طبق مصوبه شورای عالی جوانان: دوره جوانی در ایران دامنه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال می باشد) به عنوان سرمایه اجتماعی، زمینه‌ساز و پاسخگوی تغییرات اجتماعی هستند و اگرچه موضوعی جذاب در نظریه‌پردازی، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی اجتماعی به شمار می‌روند اما شناخت علمی و دقیق ویژگی‌های آنان بر نوع نگرش اتخاذ شده به آنها اثرگذار است.بنابراین با توجه به رشد جمعیت جوان کشور به همراه شکل‌گیری پدیده دوره جوانی در جامعه ایران، بسیاری از ساختارهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و مدیریتی تحت تأثیر قرار گرفته است.
در چنین شرایطی، مسائل و نیازهای اساسی جوانان از اولویت و اهمیت ویژه‌ای برخوردار گشته است؛ چنان که می‌توان اذعان داشت در صورت اهتمام واقعی نسبت به این مهم، فرصت کم نظیری برای مشارکت جوانان در ساختن فردایی بهتر فراهم خواهد گردید.البته ماهیت امر جوانان که گسترده‌ای از انواع موضوعات و عرصه‌های مختلف را شامل است (اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، بهداشتی، آموزشی، فراغتی و حقوقی) و نیز امری بین بخشی و فرابخشی است (که در حوزه فعالیتها و مأموریتهای سازمانهای مختلف قرارمیگیرد) ضرورت اقدام درعرصه ساماندهی امورجوانان را مضاعف می‌سازد.
این امربه ویژه از آن جهت که امور جوانان صرفاً امور توصیه‌ای نیست و نیازمند برنامه و اقدام مشخص از سوی دستگاههاست و نیز از آن منظرکه سازمان‌ها و دستگاه‌های دخیل در امور جوانان به دلیل تنوع و گستردگی وظایف و مسؤلیتها با نوعی ناهماهنگی، بلاتکلیفی ونابسامانی(در این امور) روبه رو هستند؛ ضروری ترمی‌نماید.
شایان ذکراست موضوع جوانان امری چند وجهی وفرابخشی است وموفقیت دردسترسی به اهداف آن نیازمند همکاری و مشارکت تمام بخشها و عوامل تأثیرگذار از جمله دستگاه‌های مسئول در امورجوانان، نهادهاو مخصوصاً خود جوانان است؛ ضمن اینکه عزم واقعی تمام عوامل مؤثر در پیشبرد امور جوانان و مخصوصاً تمامی راهبران اصلی جامعه را نیز در این باره می‌طلبد.
جوان بودن جامعه فرصتی را برای جامعه و نظام مدیریت کشور به وجود آورده است تا بتوانند با استفاده از این ظرفیت استثنایی، زمینه رشد و اعتلای همه جانبه جوانان و توانمندسازی آنان برای پیشرفت و تعالی کشور را فراهم کنند.البته چنان چه تأمین و تحقق نیازهای مادی و معنوی جوانان با غفلت روبه رو شود و بستر لازم برای توانمندسازی واستفاده بهینه از قابلیت ها وشایستگی های آنان مهیا نشود،بیم آن می رود که جوان بودن جامعه نه تنها مایه از دست رفتن فرصتهای موجود، بلکه سبب بروز نگرانی هاو تهدیداتی برای جوانان وجامعه شود.بدیهی است بهره‌گیری از فرصت بی بدیل جوانی، بیش ازآن که بر عهده جوانان یا خانواده آنان باشد بر دوش دولت و جامعه است؛ زیرا حفظ و ارتقای این «سرمایه انسانی و اجتماعی» یک وظیفه است و اهتمام به امور جوانان در زمره مهمترین وظایف جامعه و دولت می‌باشد.
با توجه به تحلیل های انجام شده از وضعیت موجود جوانان، عمده‌ترین چالشهای پیش روی جوانان شامل موارد زیر است:اشتغال، مسکن، ازدواج، سلامت، اوقات فراغت؛ مهارت های علمی فنی؛ مهارت های زندگی؛ آسیب های اجتماعی؛ مشارکت و سرمایه اجتماعی؛ نگرش و ساختارهای نامناسب مدیریتی؛ شکاف بین نسلی؛ هویت.اگرچه در حوزه جوانان دستگاه های اجرایی متعددی به فعالیت مشغول هستند، اما نمی توان تصویر روشن و دقیقی از وظایف و عملکرد دستگاه ها در حوزه جوانان ارائه نمود. فقدان برنامه مدون هماهنگ در دستگاه‌های اجرایی امکان تخصیص منابع به موضوع جوانان و امکان گزارش‌گیری جدی از دستگاه‌های اجرایی را ضعیف نموده است، به گونه‌ای که نمی‌توان با اطمینان لازم گفت به طور مشخص چند برنامه و با چه تعداد مخاطب و با چه میزان منابع مالی و اعتباری و نیروی انسانی درگیر برنامه‌های جوانان بوده است؟ از این رو مهمترین پیش نیاز از نظر وزارت ورزش و جوانان، اولاً ترفیع امور جوانان از مقوله‌ای صرفاً فرهنگی به مقوله‌ای گسترده در تمامی بخشها (اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) و ثانیاً ارتقاء امور جوانان به عالی‌ترین سطوح مدیریتی و تصمیم‌گیری در کشور است تا ابزار لازم برای پیگیری و نظارت واقعی و فرابخشی امور جوانان در حوزه‌های گوناگون فراهم باشد.