
گۆڕان نیوز- در ابتدای شروع به فعالیت تیم فوتسال پارێزەر کوردستان پیروزیهای دلچسب، شور و حال لذت بخشی به شهر بخشیده بود! «پارێزەر کوردستان» مقتدرانه و بدونه شکست از گروه مقدماتی صعود کرد و پا به دور بعد گذاشت و بر اساس قرعه در گروه دوم قرار گرفت! بازی اول را ناباورانه باخت و در دو بازی در برابر رقیبان گروه بازی به مساوی کشیده شد!
فراز و نشیبهای «پارێزەری کوردستان» به فراخور بازیهای مرحله مقدماتی و مرحله نهایی متفاوت بود. اما در مجموع این فراز و نشیبها طبیعی، لذت بخش و ویژهی فوتبال و در کل جزئی جدا ناشدنی از ورزش است!
در این میان، آنچه در این روزهای باقی مانده از مسابقات و سه بازی پیش رو مهم است بازآفرینی مفاهیم امیدبخش، انگیزه بخش و اعتمادآفرین در چارچوب ابتکار عمل کادر فنی برای سه بازی دور برگشت است که با خروج از زیر فشار روانی نتایج قبلی، باعث نتیجه بخشی بهتر تیم و احتمال صعود به لیگ بالاتر میباشد.
معتقدم تا اینجای کار، هم بازیکنان و هم کادر فنی و هم هیات مدیره محترم باشگاه پارێزەر کوردستان در ماموریت اجتماعی خود پیشگام و قهرمان بودهاند و در شرایط نابرابر و تلخ حاکم بر ورزش کردستان و نبود منابع ریالی مکفی و عدم حمایت اسپانسر مالی با ۹ برد ۳ مساوی و ۱ باخت از مجموع کل بازیها، قدرت فرزندان کورد را به رخ رقبا کشیدهاند و از طرف دیگر شاهد حمایت خوب همشهریان خود نیز بودهاند که جای ستایش دارد.
اما هدفِ اصلی همۀ ما در باشگاه مردمی پارێزەر کوردستان از این همه تحرکات و تلاشها و فراز و نشیبهای لذت بخش، ایجاد نوعی از همکاری جمعی و انجام مسئولیت اجتماعی برای کمک به ورزش در استانی بوده است که متاسفانه در درون خود با چالشها و تنشهای بی سر و سامانی مواجهه است که در این مقال نمی گنجد و در آینده در مورد آنها خواهم نوشت.
ما در سه بازی پیش رو به پیروزی نیاز داریم اما چه پیروز شویم چه نشویم چه صعود کنیم چه صعود نکنیم مجموعه پارێزەر کوردستان تا اینجای کار قهرمان است و هنوز امیدوارانه به آینده چشم دوخته و آن ارادهی بزرگ جمعی نگذاشته است که چالشها، تنشها، فراز و فرودها تسلیمش کند!
با این وجود در پایان تاکید میکنم تا مشکلات بی شمار و ریز و درشت ورزش کردستان بهنحوی حل نشود، امیدی به ثبات هیچ تیم ورزشی در کردستان نیست و حضور در لیگهای بزرگ و رقابتی کشور همواره نصیب استانهای برخورداری میشود که دست در دست هولدینگهای صنعتی و اقتصادی بزرگی دارند که اساساً قابل رقابت نیستند!! و ما هیچ! ما نگاه و حسرتی که همچنان در چشمان جوانان ما باقی است…!!!