
گۆڕان نیوز – پارکها، بهعنوان قلب تپندهی شهر، نقشی اساسی در ارتقای کیفیت زندگی، تعامل اجتماعی و سلامت روانی شهروندان ایفا میکنند. در این میان، پارک لاله سقز که روزگاری یکی از پرجنب وجوشترین و پررفتو آمدترین فضاهای عمومی شهر بود، امروز در وضعیتی نگرانکننده از رکود، فراموشی و ناامنی بهسر میبرد.
در سالهای نهچندان دور، این پارک میزبان خانوادهها، کودکان، سالمندان و جوانان بود؛ جایی برای پیادهروی، بازی، گفتگو و لحظاتی آرامشبخش در دل شهر. اما امروز، عدم حضور مردم مانند گذشته در این فضا، خود یکی از نشانههای روشن بحران عملکردی و اجتماعی پارک است. کاهش چشمگیر تردد شهروندان بهویژه در ساعات عصر و شب، نهتنها نشاندهندهی فرسایش زیرساختها و کاهش جذابیت محیطی است، بلکه بازتابی از کاهش احساس امنیت و نبود فعالیتهای فرهنگی و خدماتی معنادار نیز به شمار میرود.
این فضا که میتوانست منبع امید، تفریح و گردهمایی خانوادهها باشد، اکنون با زیرساختهای تخریبشده، حضور گسترده افراد دارای اعتیاد، نبود برنامههای فرهنگی و خدماتی، و فرسایش تدریجی امکانات، بهنوعی در حاشیه افتاده است.
در گذشته، شهربازی پارک لاله یکی از کاملترین مجموعههای تفریحی منطقه بود؛ با وسایلی متنوع و فضایی پرهیجان برای کودکان و نوجوانان. اما اکنون این شهربازی سالهاست رها شده، تجهیزات آن در حال پوسیدگیاند و هیچ اقدام موثری برای بازسازی آن دیده نمیشود. این رهاشدگی نمادی از بیتوجهی نهادهای شهری به فضاهای عمومی است.
حضور بیشمار افراد دارای اعتیاد؛ تهدید امنیت و آرامش
در ماههای اخیر، گزارشهای متعددی از سوی شهروندان به رسانهها و مدیریت شهری رسیده که نشان میدهد حضور افراد دارای اعتیاد در پارک لاله، بهویژه در ساعات پایانی روز، افزایش یافته است. گفتوگو با ساکنان محلی، بهویژه خانوادهها و زنان، گویای آن است که احساس ناامنی در این فضا بهشدت بالا رفته و عملاً باعث کاهش چشمگیر حضور عمومی شده است.
نبود نظارت، تاریکی برخی نقاط در شب، و نبود گشتهای امنیتی منظم، باعث شده برخی بخشهای پارک به پاتوق دائمی افراد دارای اعتیاد تبدیل شود. این مسئله: امنیت روانی شهروندان، بهویژه خانوادهها و زنان را تهدید کرده ، فضای پارک را از یک محیط تفریحی به یک نقطه پرتنش و ناامن تبدیل کرده ، باعث کاهش شدید رفتوآمد عمومی شده است
علاوه بر موضوع امنیت، ضعف جدی در حوزه خدمات شهری نیز مشهود است: سرویسهای بهداشتی نامناسب یا غیرفعال ، نبود روشنایی کافی در شب، صندلیها و تجهیزات فرسوده یا شکسته، نبود بوفه یا فروشگاه فعال، رها بودن ضلع شرقی پارک (مشرف به شریفآباد) بدون هیچ طراحی بصری یا منظرسازی مناسب
احیای پارک لاله نیازمند نگاهی جامع و چندبُعدی است؛ از اصلاح زیرساخت گرفته تا بازگرداندن زندگی به فضا با حضور مردم، خدمات و فرهنگ. راهکارهای پیشنهادی عبارتاند از:
بازسازی کامل شهربازی با تجهیزات ایمن و نو، نصب نورپردازی هوشمند و گسترده در شب، تعمیر و راهاندازی سرویسهای بهداشتی و آبخوریها، زیباسازی ضلع شریفآباد با فضای سبز، دیوارنگارهها یا مسیر پیادهروی
۱. ایجاد کوچه حیات (گذرگاه تنوع زیستی): مسیر پیادهروی با ماکت حیوانات و پرندگان بومی سقز، صدای طبیعت، تابلوهای آموزشی، و QRکدهای محیطزیستی. جهت آموزش، سرگرمی، و ترویج احترام به طبیعت – بدون قفس و آسیب به حیوانات.
۲. ایجاد باغ نور و رنگ (تجربه شبانه): محوطهای گلکاریشده با المانهای نورپردازی، مسیرهای درخشان، تونلهای نوری و ایستگاه عکاسی شبانه جهت احیای فضای شبانه پارک، جذب خانوادهها و جوانان، و ایجاد فضایی شاعرانه و فرهنگی.
۳. ایجاد باغ پرندگان در بخش خلوت پارک : ایجاد فضای محصور و ایمن برای نگهداری پرندگان زینتی و بومی در یکی از نقاط کمرفتوآمد پارک لاله به جهت افزایش جذابیت پارک، آموزش محیطزیستی به کودکان، و احیای بخش کماستفاده پارک بدون آسیب به پرندگان.
۴. نصب آبشار مصنوعی یا فواره در مرکز پارک:نصب یک آبشار یا فواره مدرن در فضای مرکزی پارک برای زیباسازی، جذب خانوادهها و ایجاد نقطهای پرطرفدار برای عکاسی.
برنامههای اجتماعی و فرهنگی
اجرای تئاتر خیابانی، موسیقی محلی و بازارچه آخر هفته ، تشویق حضور خانوادهها با برنامههای مشارکتی و بازیهای گروهی ، استفاده از ظرفیت مدارس و دانشگاهها برای برنامههای محیطی در پارک
استقرار گشتهای امنیتی ثابت و سیار در شب، پاکسازی نقاط ناامن و پرخطر با حضور نهادهای حمایتی، ایجاد ایستگاه پلیس یا واحد نگهبانی در داخل پارک
پارک لاله سقز امروز نماد یک فرصت از دسترفته است؛ اما هنوز امکان بازگرداندن آن وجود دارد. با همکاری مردم، مدیریت شهری، سازمانهای فرهنگی و امنیتی، میتوان این پارک را دوباره به یک قلب تپنده برای شهر و نسل آینده تبدیل کرد.