گۆڕان نیوز – «باران حاجی ویسی» دانش‌آموز پایه‌ی یازدهم تجربی که این روزها تمام همّ و غمش حاضر شدن در کلاس‌های تئاتر و تمرین است با ارسال متنی به گۆڕان نیوز پیرامون فعالیت هنری خود و اجرای نمایش جدیدشان؛ عنوان کرده که تئاتر بر روح و روانم جاری است. متن کامل آن به شرح ذیل است.
تئاتر بر روح و روانم جاری است
این که بدانی دنبال چه هستی؟ حس متفاوت بودن و ارزشمند بودن را به تو می‌دهد. حسی که خیلی از آدم‌ها، آن را در زندگی تجربه می‌کنند و خیلی‌ها هم تمام عمرشان دنبال تجربه کردنش از این شاخه به آن شاخه می‌روند و دریغ و افسوس که این گمشده را نمی یابند.
می‌خواهم بگویم وقتی علاقمندی‌ات با هدفت و پشتکارت توأم باشد، حس رضایتی وصف ناپذیر داری و اگر دستانت به ریسمان هنر زده باشد، این رضایت و خرسندی، چند برابر است. آن‌هم هنری که از دیگر اشکال هنری بهره می‌برد و زنده و‌جاری و پویاست.
من از کودکی به تئاتر و هنرهای نمایشی علاقه داشتم. از بازی‌های کودکانه‌ام گرفته تا دل مشغولی‌های نوجوانی‌ام به تئاتر گره خورده است و روز به روز بر شدت این علاقه‌ام افزوده می‌شود. خودم علت اصلی‌اش را این می‌دانم که تئاتر بر روح و روانم تأثیر می‌گذارد و من می‌توانم در یک فضای زنده و پویا نقش شخصیت‌های مختلفی را بازی کنم. این پذیرش نقش‌های متفاوت، نگاه کردن به اتفاقات از زاویه دیدهای متفاوت، انتقال بی‌پرده‌ی احساسات و عواطف و زنده بودن آن را دوست دارم.
تئاتر برای من، قدم گذاشتن در یک دنیای متفاوت بوده و هست که هر لحظه‌اش پر از تجربه‌های ارزشمند همراه بودن با گروه، همدلی و رفاقت است.
تئاتر برای من دنیایی از شگفتی و خلاقیت است که حالم را خوب می‌کند و بی‌تردید هیچ وقت تجربه‌ی اولین حضور، اولین اجراها و تمرین هایم را فراموش نمی کنم.
اجرای عمومی تئاتر برای من همیشه لحظه‌ی خاص و پر از هیجان است. برای بازیگرها و عوامل پشت صحنه هم‌همین طور است و البته همگی لحظاتی استرس‌زا را تجربه می‌کنیم که انگیزه بخش نیز هست لحظه‌ای که حاصل همه‌ی تلاش‌ها و تمرین‌ها به چشم خواهد آمد و تو در مقابل تماشاگر واقعی اجرا میکنی و آن‌ها را با خودت، در لحظه، همراه میکنی. نمی‌شود همه چیز را در آن لحظات توصیف کرد. به نظرم ترکیبی از دل‌شوره، ذوق، ترس، غرور و انرژی را توأمان داری.
این که با وجود همه ی ممارست ها، نمی‌دانی چه پیش خواهد آمد لذت بخش است.
نمی‌دانی آیا تماشاگر می‌خندد؟ گریه می‌کند؟ یا ساکت می‌ماند؟
اضطراب مثل یک موج به سراغت می‌آید. دل‌تنگ می‌شوی برای لحظه‌ای که هنوز هیچ‌کس در سالن نبود و فقط تو بودی و گروه و تمرین.
ترسی شیرین سراپایت را می‌گیرد. ترس از این که آیا همه چیز درست پیش می‌رود یا نه.
هیجان را تا مغز استخوانت حس میکنی.آن لرزش صدا یا دست‌ها تا قبل ورود تماشاگران، تپش قلبت که با نور صحنه یکی می‌شود. به نظر در مرز یه کشف بزرگی ایستاده‌ای.
آسیب‌پذیر می‌شوی. چون یک تکه از وجود خودت را، به تماشاگر نشان می‌دهی. مثل اینه که روح خودت را آویزون کرده باشی وسط صحنه.
آن لحظات، غرور و شجاعت همزمان در وجودت غلیان پیدا می کند چون با تمام ترس‌هایت روی صحنه رفتهای و وسط نور در مقابل آدم ها ایستاده‌ای. آدم‌هایی که ممکن است قضاوتت کنند یا عاشقت بشنوند یا از تو نفرت پیدا کنند. و درست لابه لای همین‌هاست که جادوی تئاتر اتفاق میافتد. جادوی غرق شدن تو و تماشاچی در متن روایت و داستان.
وقتی حس میکنی که تماشاگر با تو نفس می‌کشد، می‌خندد، بغض می‌کند، لذت آن لحظه‌ی جادویی را درک میکنی و متوجه می شوی که تئاتر فقط اجرا نیست؛ یه رابطه‌ست.
این رابطه چه شیرین می شود اگر با حمایت‌های خانواده و اطرافیان و‌مسئولین همراه باشد چرا که تئاتر یک هنر اجتماعی است که از اولین قدم‌هایش که شکل‌گیری داستان در ذهن نویسنده است تا تهیه‌ی دکور، لباس، نورپردازی، کارگردانی، تمرین و همه‌وهمه با همدلی و همبستگی گروهی پیش می‌رود و از هر قشری را با خودش همراه می کند. از یک مغازه‌دار گرفته تا یک دانش‌آموز هم سن و سال خودم.
در اینجا هم لازم می‌دانم به پاس قدردانی از گروه نمایشی و استاتید و دوستان همراهم در عرصه تئاتر به اجرای جدید؛ به‌عنوان عضو کوچکی از نمایش «نویسنده‌ای که نام کتاب‌هایش توی جدول حروف متقاطع جا نمی‌گرفت» به نویسندگی جناب آقای باقر سروش و کارگردانی پیام رستمی که به تازگی در مجتمع فجر سنندج به اجرا در آمد اشاره کنم.
تئاتر «نویسنده‌ای که نام کتاب‌هایش توی جدول حروف متقاطع جا نمی گرفت» کاری از گروه تیک تاک
دستیار کارگردان : کیانوش زند سلیمی
طراح حرکت: هستی مرادیانی
گریم: آیناز زریان و الیا فرزادی فر
طراح لباس: فاطمه محمد نژاد
طراح صحنه: محمد ساعدی
روابط عمومی: رامتین فتحی
بازیگران :
سینا امام زاده / کیوان آذرخش / یونس ساعدی / الیا فرزادی فر / سونیا زارعی / مائده فضلی / فاطمه محمد نژاد / آرینا لطفی / پونه خدایاری / باران حاجی ویسی / نارین کاظمی / طناز نجم‌الدینی / آیناز زریان / ژینا خیر آبادی / نیان صید مرادی
بیوگرافی:
باران حاجی ویسی
متولد ۱۳۸۷/۴/۲۵ ( سنندج )
بازیگر تئاتر
شروع دوره آموزشی ۱۴۰۲
شروع فعالیت ۱۴۰۳
استاد: افشین خدری
عضو گروه هنری تیک تاک -سنندج
فعالیت های هنری:
نویسنده ای که نام کتاب هایش در جدول حروف متقاطع جا نمی شد _ بازیگر _ پرفورمر
