
گۆڕان نیوز- سالهاست که قهرمانان ورزشی ما مورد بی مهری قرار میگیرند قهرمانانی که با کمترین امکانات و خدمات توانستهاند افتخارات ملی و بین المللی را برای کشور و استان کردستان کسب کنند اما دریغ از یک تجلیل و استقبال در خور شان برای آنها.
باوجودی که مدت زمان زیادی از گلایههای دلسوزان و فعالان ورزشی از عدم استقبال از جناب آقای جمیل لطفالله نسبی سرمربی تیم ملی تنیس روی میز ایران در رده بزرگسالان سپری نشده است روز گذشته نیز از عدم حضور مدیران و برخی از چهرههای ورزشی کردستان در مراسم استقبال از کیژان مقصودی، بانوی وزنهبردار کردستانی در فضای مجازی دست به دست شد و این امر سبب شد تا این یادداشت را به رشته تحریر در بیاورم.
ورزش و ورزشکاران، به عنوان نمادی از تلاش، پشتکار و افتخار ملی، همواره مورد توجه جوامع بودهاند. ورزشکاران با تمرینات سخت و طاقتفرسا، در میادین ورزشی حاضر میشوند و برای سربلندی کشورشان تلاش میکنند. اما گاهی، این قهرمانان، پس از بازگشت از مسابقات، با بیمهری و کمتوجهی مسئولان روبرو میشوند که گاها برخی از ورزشکاران سرخورده و از ورزش حرفهای کناره گیری میکنند و یا رغبتی برای ادامه کار نمیبینند.
به عنوان مثال میتوانیم به «کیژان مقصودی»، بانوی وزنهبردار کردستانی اشاره کنیم که با کسب سه مدال نقره در مسابقات قهرمانی نوجوانان و جوانان آسیا، افتخاری بزرگ برای خود، خانواده و استانش و کشورش ایران اسلامی به ارمغان آورد. اما متأسفانه، بازگشت او به سنندج با استقبال شایستهای از سوی مسئولان و فعالان این رشته ورزشی روبرو نشد. این موضوع، بار دیگر، مسئلهٔ کمتوجهی به ورزشکاران، به ویژه در مناطق کمتر برخوردار مانند کردستان را مطرح میکند که شاید به یک فرهنگ نامیمون تبدیل شده است هر چند که این بیتوجهیها تنها مختص به رشتهٔ وزنهبرداری نیست و بسیاری از ورزشکاران در رشتههای دیگر نیز از این وضعیت گلایه دارند.
این سؤال مطرح میشود که چرا مسئولان به رسالت خود در مقابل ورزشکاران و جامعه مخاطب عمل نمیکنند، و در مراسم استقبال از آنها که در سطح بین المللی نام ایران و پرچم جمهوری اسلامی را به اهتزاز درآوردند حضور پیدا نمیکنند؟ آیا این بیتوجهی، نشان از عدم درک اهمیت ورزش و جایگاه ورزشکاران در جامعه است؟ و هنوز نتوانستهاند به این درک برسند که ورزشکاران کردستانی با کمبود امکانات ورزشی، عدم حمایت مالی کافی و هزاران مکافات دیگر توانستهاند در سطح ملی و بین المللی برای کردستان و کشور افتخار آفرینی کنند و امروز باید از آنها تجلیل شود و به جایگاهشان احترام گذاشته شود.
بنابراین انتظار میرود که مسئولان با نگاهی جدیتر به ورزش و ورزشکاران، به خصوص در استان کردستان، توجه کنند و با حمایتهای خود، زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادهای ورزشی فراهم آورند. برگزاری مراسم استقبال شایسته برای قهرمانان، تنها بخشی از این حمایت است و لازم است که در زمینههای دیگر نیز اقدامات مؤثری صورت گیرد. امید است که این یادداشت، تلنگری باشد برای مسئولانی که باید بیش از پیش به ورزش و ورزشکاران، به عنوان سرمایههای جامعه، اهمیت دهند.