گۆران نیوز – علی شکری یکی از نازک‌خیالان و شاعران سنندجی که اشعار او محفل آرای مجالس و مراسمات است او دارای طبعی شاعرانه و شیرین‌سخن است در اشعارش به مضامین اجتماعی، عاشقانه و فرهنگی پرداخته است مردم کردستان و شاعران این سرزمین با اشعار او آشنا هستند.
در چند دهه گذشته با حضور در صداوسیما و بخش رادیو سنندج، نشریات محلی سعی کرده اشعارش را که دغدغه‌های اجتماعی و فرهنگی او نشئت‌گرفته است را به مخاطبان انتقال دهد. امروز فرصتی مهیا شد تا با «علی شکری» که در این روزها در کسوت بازنشستگی است گپ‌وگفتی انجام دادیم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید.
علی شکری شاعر سنندجی در معرفی خود چنین می‌گوید: بنده در طبیعت بکر و زیبای روستای ینگی آرخ از توابع شهرستان دیواندره زاده و پرورش یافته‌ام طبیعتی که اقتدار و بزرگی را به من آموخت تا با دنیای پیرامون مهربان و دوست باشم و به جامعه‌ام خدمت کنم.وی می‌افزاید: دوره نوجوانی و جوانی را در روستا سپری کردم و برای ادامه تحصیلات و به‌اجبار خانواده‌ام به شهر سنندج مهاجرت کردم و از همان ایام با ادبیات و شعر و شاعری همراه بودم و با الهام‌گرفتن از طبیعت زیبای منطقه و فرهنگ و آداب و سنن مردم منطقه اشعاری را می‌سرودم.
وی به چاپ اولین مجموعه شعری خود اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: با وجودی که در شرایط سخت و دشواری در شهر سنندج، زندگی را سپری می‌کردم؛ اما بااین‌وجود همچنان اشعاری را می‌سرودم برای اطرافیان، دوستان و همراهان می‌خواندم استقبال این عزیزان از اشعارم، مشوقی برای ادامه راهم در حوزه شعر و ادبیات بود. در سال ۱۳۸۲ اولین مجموعه شعری خود را تحت عنوان ” جانتا ” چاپ و منتشر نمودم که با تیراژ بالا منتشر شد و امروز هم بسیاری با این کتاب آشنا هستند در میان مردم شناخته شده است.
این شاعر سنندجی در ادامه با اشاره گرایش به حوزه ادبیات عنوان می‌کند: پدرم یکی از افراد شاخص در منطقه دیواندره بود و ایشان در ادبیات عرب و فارسی توانایی خاصی داشتند و در منزل ما کتاب‌های گلستان و بوستان شیخ سعدی وجود داشت و مرحوم پدرم در دوران ابتدایی خواندن و نوشتن این اشعار را به من آموخت و این نقطه آغازی برای ورود به دنیای شعری بنده بود.شکری می‌افزاید: باتوجه‌به علاقه و استعدادی که در حوزه شعری داشتم اولین اثر شعری را تحت عنوان ” جانتا” منتشر کردم و تخلص شعری ” ته نیا” ” تنها” را برای خودم برگزیدم و چندین بار اشعارم در رادیو سنندج پخش شد در نشریات نیز تعدادی از اشعارم منتشر شد و مردم از این اشعار استقبال خوبی کردند.
وی در ادامه عنوان می‌کند: نازک‌خیالان تلاش می‌کنند دنیایی زیبا و به‌دوراز جنگ و دشمنی را برای جامعه ترسیم کنند و بنده نیز سعی کرده‌ام در حد توانم پیام خود را به مخاطبان انتقال دهم.من نیز آرزو می‌کنم که آسایش و امنیت در جامعه برقرار باشد و طبیعت بکر و زیبای کردستان همچنان سرسبز و خرم باشد و نسل جدید به دنبال رشد آبادانی این سرزمین اهورایی باشند.
این شاعر سنندجی همچنین به مشکلات حوزه ادبیات نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: امروز، مشکلات اقتصادی عرصه را بر همگان تنگ کرده است و جامعه ادبی نیز از این مسائله جدا نیستند و بااین‌وجود با همه مشکلات و کمبودها در زیر ساخت‌های فرهنگی که در جامعه وجود دارد باز هم آثاری ارزشمند و فاخر را تولی می‌کنند و به آینده امیدوارند، امروزه شاعران نقش امید آفرینی را در جامعه بر عهده دارند .علی شکری همچنین می‌افزاید: برای رهایی از مشکلات موجود نیازمند برنامه‌ریزی مدون و حضور مدیرانی کارآمد و مدبر هستیم تا بتوانند فضای موجود را سامان دهند.
وی تصریح می‌کند امروز جامعه هنری و فرهنگی در شرایط نامناسبی قرار دارند و ضروری است که نگاه ویژه‌ای به این قشر داشته باشند و با تشکیل کارگروه‌ها مشکلات و کمبودهای این حوزه را احصا و برای رفع آنها اقدام شود.وی می‌افزاید: بنده تاکنون از هیچ دستگاه دولتی و متولیان فرهنگی حمایت نشده‌ام و با تلاش، و پشتکاری که داشتم حوزه شعری خود را ادامه داده‌ام و به همین دلیل نیز تخلص” ته نیا” را برگزیدم؛ اما بااین‌وجود ضروری است که متولیان و کسانی که به‌عنوان مدیر این حوزه بر مسند نشسته‌اند به مشکلات ما رسیدگی و برای رفع آنها گام بردارند.
این شاعر سنندجی می‌گوید: امروز تعداد انجمن‌های ادبی و فرهنگی در کردستان در حال افزایش است و فعالان این حوزه با تمام توان خود تلاش می‌کنند تا چراغ این حوزه خاموش نشود؛ بنابراین متولیان امر نیز تلاش کنند تا راه را برای این قشر فرهیخته در جامعه هموار کنند .وی می‌افزاید: نویسندگان و شاعران با خلق آثار فاخر، می‌توانند نهال امید را در دل جامعه بکارند و فضای عمومی را از وضع موجود که درگیر مشکلات اقتصادی هستند رهایی ببخشند پس این قشر را دریابید.
