گۆڕان نیوز- وقتی نام مریوان بر زبان جاری می شود ناخودآگاه به یاد مکانی بکر با طبیعتی زیبا و جذاب می‌افتیم و در حقیقت مریوان همان بهشت گم شده است که هنوز برای بسیاری از هموطنان ناشناخته مانده است این شهر باوجودی که از ظرفیت‌های بسیاری که در حوزه گردشگری و کشاورزی و مرز برخوردار است غبار محرومیت بر آن نشسته است. در یادداشت پیش روی به برخی از مشکلات و معضلات در این شهر می پردازیم. امید است که مدیران شهرستان و استانی با نگاهی مناسب به رفع محرومیت‌های مریوان بپردازند.
مریوان یکی از شهرهای مرزی در استان کردستان است که دارای مرز مشترک با اقلیم کردستان عراق است این شهر دارای ظرفیت‌های بسیاری در حوزه گردشگری، منابع طبیعی و کشاورزی و مرز است که هنوز این ظرفیت‌ها بلفعل نشده‌اند و امروز مریوان از محرومیت رنج می‌برد هر چند که در چند سال اخیر، اقداماتی در حوزه عمرانی و ساماندهی مرز انجام شده اما هنوز سیمای این شهر را دگرگون نشده و بسان روستایی است که بزرگتر شده است. که با ورود به داخل شهر گردشگری مریوان شاهد تصاویری هستیم که نشان از محرومیت دارد بافت نامتوازن شهری، وجود حاشیه نشینی، معضل دستفروشی و نابسامانی و شلوغی معابر عمومی از جمله مواردی هستند که در نگاه اول به شهر به چشم می آید.
وقتی که در روز جمعه در خیابان‌های شهر قدم می گذاریم نمازگزارانی را می‌بینیم که در خیابان‌های شهر به اقامه نماز ایستاده‌اند تصاویری زیبا و در نوع خود کم نظیر از مردمان دیندار و با ایمان این شهر، اما در کنار این زیبایی‌ها این ضعف ساختاری نیز خودنمایی می کند که چرا در این شهر با قدمت تاریخی نباید یک مصلی و مسجد جامع وجود داشته باشد که گنجایش نمازگزاران را داشته باشد؟ و بی تردید ساخت و یا بهره برداری از یک مسجد جامع در خور شان مردم، باید در اولویت کاری دستگاه‌های متولی باشد.
بعد از بازدید از بازار به منطقه گردشگری زریبار می‌رویم منطقه‌ای بکر و زیبا با جاذبه‌های گردشگری منحصر به‌فرد که در هیچ کجای جهان نمی‌توان نمونه آن را پیدا کرد که متاسفانه امروز به دلیل نبود مدیریت واحد و ادعای چند دستگاه دولتی برای مدیریت این منطقه شاهد از بین رفتن طبیعت بکر آن هستیم. و این مهم سبب شده که زیر ساخت‌های گردشگری در این منطقه مغفول بماند و گردشگران با ورود به زریبار با مشکلات عدیده ای مواجه‌اند که می توانند به نبود پارکینگ طبقاتی، کمبود مراکز خدماتی رفاهی، نابسامانی محوطه دریاچه، نبود نظارت بر قیمت‌ها و هزینه خدمات در بازار عمومی اشاره کرد که برخی از صاحبان مشاغل و دستفروشان تنها به صرف این که یک گردشگر وارد بازار می‌شود انتظار دارند، که هزینه‌های زیادی را برای خرید و ارائه خدمات پرداخت کنند به طور مثال برای خرید یک قرص کلانه باید ۳۰ هزار تومان پرداخت کنند و این در حالی است که نرخ این نان در سایر شهرهای استان در نهایت ۱۵ هزار تومان است.
در بحث بهداشتی نیز ضروری است که متولیان نظارت بیشتری بر اماکن عمومی و خدماتی داشته باشند و با هر گونه تخلف و کم کاری برخورد شود. بنابراین انتظار می‌رود که نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، امام جمعه محترم شهر مریوان، مدیران استانی و شهرستانی برای رفع مشکلات و به ویژه در حوزه‌های مختلف و توسعه زیر ساخت‌ها اقدامات مناسب باشند و با احداث مجتمع بزرگ خدماتی در داخل محوطه دریاچه زریبار به نابسامانی‌های دریاچه پایان دهند و ظرفیت‌های گردشگری مریوان را با توسعه مبلمان شهری، رشد فضای سبز شهری و توسعه راه های مواصلاتی، آسفالت و بهسازی معابر شهری به تمام دنیا معرفی کنند. زیرا شهروندان از متولیان انتظار ارائه خدمات بیشتر را دارند تا ضعف‌های ساختاری در کالبد شهر مریوان برطرف شود.بی تردید توجه به این مهم می‌تواند به رشد و توسعه اقتصادی و رفاه مردم در مناطق مرزی کمک کند.
